ผลการค้นหา

ภวกษัย

หมายถึง[พะวะกะไส] น. ความสิ้นภพ, นิพพาน. (ส.).

นัดหมาย

หมายถึงก. กำหนดและกะกันไว้.

กรินี

หมายถึง[กะ-] ดู กริณี.

ยกนะ

หมายถึง[ยะกะนะ] น. ตับ. (ป.; ส. ยกนฺ, ยกฺฤต).

กบี่

หมายถึง[กะ-] น. ลิง, นิยมเขียนเป็น กระบี่. (ป., ส. กปิ).

วิกสิต

หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).

หลิกะ

หมายถึง[หะลิกะ] น. คนไถนา, ชาวนา. (ส.).

ปีฐะ,ปีฐกะ

หมายถึง[-ถะกะ] น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).

วณิพก

หมายถึง[วะนิบพก, วะนิพก] (แบบ) น. วนิพก. (ป. วณิพฺพก, วนิพฺพก; ส. วนีปก, วนียก).

ส

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.

ส

หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).

วรรธกะ

หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).