ผลการค้นหา

วิพากษ์

หมายถึงก. พิจารณาตัดสิน. (ส. วิวกฺษา; เทียบ วิวาก ว่า ผู้พิพากษา).

วิจุรณ

หมายถึง[วิจุน] ว. ป่น, แหลกละเอียด, มักใช้ประกอบท้ายคำ จุรณ เป็น จุรณวิจุรณ, เขียนเป็น วิจุณ ก็มี. (ส. วิจูรฺณ; ป. วิจุณฺณ).

เวหายส

หมายถึง[-หายด] น. อากาศ, ฟ้า. (ป., ส. วิหายส).

สติวิปลาส

หมายถึง[-วิปะลาด] ว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สัญญาวิปลาส ก็ว่า.

พิบัติ

หมายถึงน. ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล. ก. ฉิบหาย. (ป., ส. วิปตฺติ).

พิรุฬห์

หมายถึง[พิรุน] ว. งอกงาม, เจริญ. (ป. วิรุฬฺห; ส. วิรูฒ).

วิจารณญาณ

หมายถึง[วิจาระนะยาน] น. ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้.

วิกขัมภนะ

หมายถึง[วิกขำพะ-] น. การปลดเปลื้อง, การเลิกถอน; การข่มไว้. (ป.).

วิทูร

หมายถึงว. ฉลาด, คงแก่เรียน, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป., ส. วิทุร).

วิสย,วิสย-,วิสัย

หมายถึง[วิสะยะ-, วิไส] น. ความสามารถ เช่น อยู่ในวิสัยที่จะเลี้ยงดูบุตรภรรยาได้ เป็นเรื่องเหลือวิสัยที่จะทำได้; ขอบ, เขต, เช่น คามวิสัย โคจรวิสัย อยู่ในทัศนวิสัย. (ป.).

วิพิธทัศนา

หมายถึง[วิพิดทัดสะนา] น. การแสดงหลาย ๆ อย่างที่แสดงต่อเนื่องในสถานที่แสดงเดียวกัน.

วิสาหกิจ

หมายถึง[วิสาหะกิด] น. การประกอบการที่ยาก สลับซับซ้อน หรือเสี่ยงต่อการขาดทุน ล้มละลาย.