ผลการค้นหา

ทิ่มตำ

หมายถึงว. อาการที่พูดทับถม ปรักปรำ ซํ้าเติมให้เจ็บใจ เรียกว่า พูดทิ่มตำ.

กล่าวขวัญ

หมายถึงก. พูดถึง, พูดออกชื่อและการกระทำของคนอื่น.

จ้อ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.

จ้ำจี้จ้ำไช

หมายถึงว. อาการที่พร่ำพูดหรือสอน. ก. พร่ำพูดหรือสอน.

ปรากฤต

หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).

แพละโลม

หมายถึง[แพฺละ-] ก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพะโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.

แต้จิ๋ว

หมายถึงน. จีนชาวเมืองแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน, เรียกภาษาของจีนชาวนี้ว่า ภาษาแต้จิ๋ว.

นิ่งเฉย

หมายถึงว. เฉยอยู่ไม่พูดไม่ทำอะไร.

อ้อนวอน

หมายถึงก. พยายามพูดขอร้อง.

กะล่อน

หมายถึงว. พูดคล่อง แต่ไม่จริงเป็นส่วนมาก.

จาบ

หมายถึง(โบ) ก. พูดล่วงเกิน.

จ๋อย,จ๋อย,จ๋อย ๆ

หมายถึงว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, เช่น พูดจ๋อย พูดจ๋อย ๆ.