ค้นเจอ 2,167 รายการ

เวสมะ

หมายถึง[เวสะ-] น. ความไม่เสมอกัน. (ป. วิสม).

พอใจ

หมายถึงก. สมใจ, ชอบใจ. ว. เหมาะ.

ฆานินทรีย์

หมายถึงน. จมูกซึ่งเป็นใหญ่ในการดมกลิ่น. (ป. ฆาน + อินฺทฺริย).

เนื้อคู่

หมายถึงน. ชายหญิงที่ถือกันว่าเคยอยู่ร่วมกันมาแต่ปางก่อน, ชายหญิงที่สมเป็นคู่ครองกัน, คู่สร้าง หรือ คู่สร้างคู่สม ก็ว่า.

ไวกูณฐ์

หมายถึงน. ที่ประทับพระนารายณ์ เช่น ผู้สิง ณ ไวกูณฐ์. (มัทนะ). (ส.); (โบ) พระนารายณ์ที่แบ่งภาคลงมา เช่น ซึ่งจะให้นารายณ์ลงไป ก็ต้องในไวกูณฐ์อวตาร. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

พานพระขันหมาก,พระขันหมาก

หมายถึง(โบ; ราชา) น. พานมีรูปทรงคล้ายพานแว่นฟ้า ทำด้วยทองคำ จำหลักลวดลายลงยาสี เป็นเครื่องราชูปโภค ใช้เฉพาะพระเจ้าแผ่นดิน ในพานประกอบด้วย ตลับพู่ใส่ขี้ผึ้ง ๑ มังสี ๒ สำหรับใส่หมากเจียน ๑ หมากทั้งลูก ๑ ซองพลู ๒ สำหรับใส่พลูจีบ ๑ พลูทั้งใบ ๑ ตลับใส่กระวาน ๑ ตลับใส่ยาฝอย ๑ และพระแสงกรรบิด ๑, พานพระศรี ก็ว่า.

อุปสมบท

หมายถึง[อุปะสมบด, อุบปะสมบด] ก. บวชเป็นภิกษุ. (ป. อุปสมฺปทา).

ปาณนาศ

หมายถึงน. ความตาย. (ส. ปฺราณนาศ).

คู่ควร

หมายถึงว. เหมาะกัน, สมกัน, เสมอกัน, มีค่าเท่ากัน.

พัดโบก

หมายถึงน. ชื่อเครื่องสูงชนิดหนึ่งสำหรับโบกลมถวายพระมหากษัตริย์ซึ่งประทับ ณ ที่สูง.

เบญจโครส

หมายถึง[-โค-รด] น. นมโค ๕ อย่าง คือ นมสด นมส้ม เนยใส เนยข้น เปรียง. (ป.).

ลูกขุน

หมายถึง(โบ) น. ลูกขุน ณ ศาลหลวง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ