ตัวกรองผลการค้นหา
ปากน้ำ
หมายถึงน. บริเวณที่แควไหลลงมาบรรจบลำน้ำใหญ่ เช่น ปากน้ำโพ หรือบริเวณที่ลำน้ำใหญ่ไหลลงสู่ทะเลหรือทะเลสาบ เช่น ปากน้ำเจ้าพระยา ปากน้ำบางปะกง, บางทีก็ใช้เรียกทางเข้าอ่าวจากมหาสมุทรหรือทะเลสู่ฝั่งด้วย.
ห้ามเลือด
หมายถึงก. ทำให้เลือดหยุดไหลด้วยวิธีการต่าง ๆ.
เยอะ
หมายถึงน. เรียกแผลที่หนองไหลเปรอะเลอะ.
สวนะ
หมายถึงน. การไหลไป. (ป.; ส. สฺรวณ).
ผลานิสงส์
หมายถึง[ผะ-] น. ความไหลออกแห่งผล (ความดี), ผลแห่งบุญกุศล. (ป.).
เรี่ยราด
หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.
ลำประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.
ข้ามน้ำข้ามทะเล,ข้ามน้ำข้ามท่า
หมายถึง(สำ) ก. ต้องฟันฝ่าอุปสรรคและความลำบากต่าง ๆ กว่าจะได้ผลสำเร็จ.
พรอด,พรอด ๆ
หมายถึง[พฺรอด] ว. เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม. น. เรียกดินเลนที่ฟูดโป่งขึ้นมา เช่น พรอดปลาไหล คือดินที่โป่งขึ้นมาซึ่งเป็นที่มีปลาไหล, ฟอด ก็ว่า.
ตกหมก
หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.
ไฉน
หมายถึง[ฉะไหฺน] ว. ฉันใด, เช่นไร, อย่างไร, เช่น เป็นไฉน, ทำไม, เหตุใด, เช่น ไฉนจึงไม่มาให้ทันเวลา.
โซก
หมายถึงก. เปียกมากจนไหลอาบไปทั่ว เช่น เหงื่อโซก.