ผลการค้นหา

กำจร

หมายถึง[-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).

ส

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.

ส

หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).

วัมมิกะ

หมายถึงน. จอมปลวก. (ป. วมฺมีก; ส. วลฺมีก).

ประทาน

หมายถึง(ราชา) ก. ให้ (ใช้แก่เจ้านาย). (ส.).

ลินลา,ลิ้นลา

หมายถึงก. ไปอย่างนวยนาด. (เพี้ยนมาจาก ป., ส. ลีลา).

ลุปต์

หมายถึง(แบบ) ก. ลบออก, ตัดออก. (ส.; ป. ลุตฺต).

สฤต

หมายถึง[สฺริด] ก. ผ่านไป, พ้นไป, ล่วงไป. (ส.).

สุณ

หมายถึงน. หมา. (ป.; ส. ศุนก).

จยุติ

หมายถึง[จะยุดติ] (กลอน) ก. จุติ. (ส.).

สังหาร

หมายถึง[-หาน] ก. ฆ่า, ผลาญชีวิต. (ส.).

สาทร

หมายถึง[-ทอน] ก. เอื้อเฟื้อ, เอาใจใส่. (ป., ส.).