ค้นเจอ 541 รายการ

นั่งยอง ๆ

หมายถึงก. นั่งโดยวิธีชันเข่าทั้ง ๒ ข้าง ไม่ให้ก้นถึงพื้น.

ระแง้

หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.

กับ,กับ,กับข้าว

หมายถึงน. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.

คุดคู้

หมายถึงว. ขดตัวงอแขนงอเข่า เช่น นอนคุดคู้.

โยง

หมายถึงก. เอาไม้แซะข้าวให้สุกทั่วกัน, ทำให้โหย่ง, คุ้ย, ในคำว่า โยงข้าว.

ข้าวสุก

หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสวย ก็เรียก.

พลวก

หมายถึง[พฺลวก] ก. อาการที่ข้าวทะลักออกมาจากหม้อพร้อมกับน้ำข้าวในเวลาเช็ดหม้อข้าว เรียกว่า ข้าวพลวกจากหม้อ, อาการที่ดินยุบลงเพราะไม่แน่น เช่น ดินพลวกลง.

ทอดรวง

หมายถึงก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว).

ปิณฑะ

หมายถึง[ปินดะ] (แบบ) น. ก้อนข้าว. (ป., ส.).

ข้าวสวย

หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.

ถีบ

หมายถึงก. งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้ากระแทกออกไป, งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้าดันไปโดยแรง เช่น ถีบรถ ถีบจักร; ดัน เช่น ว่าวถีบสูง.

ขันข้าวบาตร

หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ