ตัวกรองผลการค้นหา
เกี๋ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขีดกา, ขีดไขว้.
โหน่ง
หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.
ด้านไม้
หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.
ศรัณยู
หมายถึง[สะรันยู] น. ผู้เป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺยุ).
กาลกิริยา
หมายถึง[กาละ-, กาน-] น. ความตาย เช่น ถึงซึ่งกาลกิริยา. (ป.).
นาสิก
หมายถึง(แบบ) น. จมูก. (ป., ส. นาสิกา).
กง
หมายถึงน. ปลามังกง. (ประถม ก กา ในจินดามณี).
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
หมายถึง(สำ) ก. ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสำเร็จประสงค์แล้ว.