ผลการค้นหา

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

ดงดึก

หมายถึงน. ป่าลึกเข้าไปไกล.

เสือสมิง

หมายถึงน. เสือที่เชื่อว่าเดิมเป็นคนที่มีวิชาอาคมแก่กล้าแล้วต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นเสือได้, เสือที่กินคนมาก ๆ เข้า เชื่อกันว่าวิญญาณคนตายเข้าสิง ต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้.

ปุลินท์

หมายถึงน. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

วน,วน-,วน-

หมายถึง[วะนะ-] น. ป่าไม้, ดง. (ป.; ส. วนสฺ ว่า ป่า; นํ้า).

เกี่ยวแฝกมุงป่า

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.

ทาย

หมายถึงน. ป่า. (ป.; ส. ทาว).

ไม้ล้มขอนนอนไพร

หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.

พนอง

หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).

ปลดปล่อย

หมายถึงก. ปล่อยจากที่คุมขังหรือการผูกมัด, ให้เสรีภาพ.

หลงตา,หลงหูหลงตา

หมายถึงว. ตกค้างอยู่โดยไม่เห็น, ปล่อยให้ผ่านสายตาไปโดยไม่ทันได้สังเกตเห็น.