ตัวกรองผลการค้นหา
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
พฤษภ
หมายถึง[พฺรึสบ, พฺรึดสบ] น. วัว; ชื่อกลุ่มดาวรูปวัวเรียกว่า ราศีพฤษภ เป็นราศีที่ ๑ ในจักรราศี. (ส.วฺฤษฺภ; ป. อุสภ).
สามสิบกลีบ
หมายถึงน. ชื่อเครื่องในวัว คือ กระเพาะอาหารหยาบ ข้างในเป็นกลีบ.
โคบาล
หมายถึง[-บาน] น. คนเลี้ยงวัว. (ป., ส. โคปาล).
กระแทก
หมายถึงก. กระทบโดยแรง, กระทุ้ง; พูดกระชากเสียงให้ดังผิดปรกติแสดงว่าไม่พอใจหรือโกรธ เช่น กระแทกเสียง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระแทก.
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
เพลาะ
หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
คาวี
หมายถึงน. วัว, วัวตัวเมีย, เช่น คชสารโคคาวี. (กฎ. ราชบุรี). (ป.).
ถัด
หมายถึงว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถาด ก็ว่า.
กร้วม
หมายถึงว. เสียงเคี้ยวสิ่งของที่เปราะให้แตก หรือเสียงของแข็งกระทบกันอย่างแรง.