ผลการค้นหา

ไล่เสียง

หมายถึงก. ไล่ระดับเสียงดนตรีจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำ เพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง.

ประสัยหาวหาร

หมายถึง[ปฺระไสหาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.

พระหา

หมายถึงว. ใหญ่, กว้าง. (ป. พฺรหา; ส. พฺฤหตฺ).

ขวัดแคว้ง

หมายถึง[ขฺวัดแคฺว้ง] (โบ) ก. วิ่งไปวิ่งมา, ค้นหา, ดิ้นรน.

ตัณหา

หมายถึง[ตันหา] น. ความทะยานอยาก, โดยทั่วไปใช้หมายถึงความใคร่ในกาม. (ป.; ส. ตฺฤษฺณา).

เล็มล่า

หมายถึง(กลอน) ก. แสวงหาหญ้าได้แต่ทีละน้อย.

ซ่อนหา

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก ฝ่ายหนึ่งซ่อนฝ่ายหนึ่งหา.

หากิน

หมายถึงก. ทำงานเลี้ยงชีวิต, หาเลี้ยงชีพ, เช่น เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน, หาอาหาร เช่น ให้แต่ที่พัก หากินเอาเอง. ว. ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี ในคำว่า หญิงหากิน.

วิหารธรรม

หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.

ลีฬหา

หมายถึง[ลีนหา] น. การเยื้องกราย; (แบบ) ความงาม, ความสง่า. (ป.).

ค้น

หมายถึงก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.