ตัวกรองผลการค้นหา
สันทิส
หมายถึง[-ทิด] ก. สนทิศ. (ส. สํ + ทิศ).
ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์
หมายถึง[พินทะ-] ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).
ราต
หมายถึงก. ให้มาแล้ว เช่น ธรรมราต ว่า พระธรรมให้มา. (ส.).
ประมุท
หมายถึง[ปฺระมุด] ก. บันเทิง, ยินดี. (ส.).
อาพัทธ์
หมายถึงก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. (ป., ส.).
โฆษิต
หมายถึงก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. (ส.; ป. โฆสิต).
กริตย,กริตย-
หมายถึง[กฺริดตะยะ-] (โบ; กลอน) ก. ทำ เช่น พระบาทสญไชยก็ชำระกริตยภิษิตสรรพางค์. (ม. คำหลวง มหาราช). (ส. กฺฤตฺย).
อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ
หมายถึง[อาคันตุกะ-] น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).
อุษณีษ์
หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).
อธิก,อธิก-
หมายถึง[อะทิกะ-, อะทิกกะ-] ว. ยิ่ง, เกิน, มาก, เพิ่ม, เลิศ, ใช้ว่า อธึก ก็มี. (ป., ส.).
วนาวาส
หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส.).
วิษัย
หมายถึงน. วิสัย. (ส.).