ตัวกรองผลการค้นหา
หึ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
พัวะ
อุแว้
หมายถึงก. ร้อง (ใช้แก่เด็กแดง ๆ) เช่น เด็กคนนี้ พออุแว้ออกมาก็มีเงินเป็นล้านแล้ว, แว้ ก็ว่า. ว. เสียงอย่างเสียงเด็กแดง ๆ ร้อง เช่น เสียงลูกร้องอุแว้, แว้ ก็ว่า.
เสียงกระเส่า
หมายถึงน. เสียงสั่นเครือและเบา.
เสียงเงียบ
หมายถึง(สำ) น. กลุ่มชนที่ยังไม่ออกเสียงแสดงความคิดเห็นของตนให้ปรากฏชัดว่าจะสนับสนุนฝ่ายใด.
เสียงแหบ
หมายถึงน. เสียงที่แห้งไม่แจ่มใส; ชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ใน.
ครืด
หมายถึง[คฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
แสบแก้วหู,แสบหู
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายหูเพราะเสียงดังหรือเสียงแหลมเกินขนาด เช่น เสียงรถจักรยานยนต์ดังแสบแก้วหู เสียงร้องกรี๊ด ๆ ฟังแล้วแสบหู.
แป๊ด
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงบีบแตร, แป๊น ก็ว่า.
แป๊น
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงบีบแตร, แป๊ด ก็ว่า.
แควก
หมายถึง[แคฺวก] ว. เสียงดังอย่างเสียงผ้าขาด.