ผลการค้นหา

โฆษิต

หมายถึงก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. (ส.; ป. โฆสิต).

สันทิฐิก,สันทิฐิก-

หมายถึง[สันทิดถิกะ-] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง. (ป. สนฺทิฏฺิก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).

บงก,บงก-,บงก์

หมายถึง(แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).

ศิกษก,ศิกษกะ

หมายถึง[สิก-สก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).

ดักษก

หมายถึง[ดักสก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ส. ตกฺษก; ป. ตจฺฉก).

พสก,พสก-

หมายถึง[พะสก, พะสกกะ-] น. ชาวเมือง, พลเมือง. (ป. วส + ค; ส. วศ + ค ว่า ผู้อยู่ในอำนาจ).

ศกฏะ

หมายถึง[สะกะตะ] น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).

ประกาศก

หมายถึง[ปฺระกาสก] (แบบ) น. ผู้ประกาศ. (ส. ปฺรกาศก).

ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก-

หมายถึง[พีรุกะ-] ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งนํ้า). (ป., ส.).

มุมตกกระทบ

หมายถึง(แสง) น. มุมระหว่างรังสีตกกระทบกับเส้นปรกติที่ลากผ่านจุดตกกระทบบนผิววัตถุ.

พับ

หมายถึงน. เรียกลักษณะผ้าหรือกระดาษที่พับไว้ เช่น ซื้อผ้าในพับ. ก. ทบ เช่น พับผ้า พับกระดาษ, หักทบ เช่น พับมีด, คู้เข้า เช่น นั่งพับขา; สิ้นกำลังทรงตัว เช่น คอพับ; ตัดบัญชีเป็นสูญ เช่น เป็นพับไป. ว. ที่ทบหรือหักทบเข้าด้วยกัน เช่น ผ้าพับ มีดพับ.

หงสโปดก

หมายถึง[หงสะโปดก] (วรรณ) น. ลูกหงส์, เขียนเป็น หงษโปฎก ก็มี เช่น ดุจหงษโปฎก กระเหว่าเหล่านก พลัดแม่สูญหาย. (ม. คำหลวง มัทรี).