ผลการค้นหา

ลิบลับ

หมายถึงว. พ้นสายตาไป เช่น อยู่เสียไกลลิบลับ.

ทอดตา

หมายถึงก. แลไป, มองดูในระยะไกล.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

วอแว

หมายถึงก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.

ปั้นปึ่ง

หมายถึงว. ทำท่าเย่อหยิ่งไม่พูดจากับใคร.

เปรยปราย

หมายถึงก. พูดทักทายทั่วไปไม่จำเพาะใคร.

หนักแน่น

หมายถึงว. มั่นคง, ไม่ท้อถอย, เช่น เขามีใจหนักแน่นไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใด ๆ ทั้งสิ้น; ไม่โกรธง่าย เช่น เขาเป็นคนใจคอหนักแน่น ไม่โกรธใครง่าย ๆ; ไม่หูเบา เช่น ต้องทำใจให้หนักแน่น อย่าเชื่อใครง่าย ๆ.

สู่รู้

หมายถึงก. อวดรู้ เช่น ถ้าไม่รู้จริง อย่าสู่รู้.

ขออภัย

หมายถึงก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ขออย่าได้ถือโทษ.

หมาหัวเน่า

หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.

จำนง

หมายถึงก. ประสงค์, มุ่งหวัง, ตั้งใจ. (แผลงมาจาก จง).