ตัวกรองผลการค้นหา
กินบ้านกินเมือง
หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.
ขี้ไม่ให้หมากิน
หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.
สาวไส้ให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.
กินบ้านผ่านเมือง
หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ข้าวเหลือเกลืออิ่ม
หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.
เข้า
หมายถึง(โบ) น. ข้าว; ขวบปี.
หุงข้าวประชดหมา
หมายถึง(สำ) ก. ทำประชดหรือแดกดัน ซึ่งรังแต่จะเสียประโยชน์, มักพูดเข้าคู่กับ ปิ้งปลาประชดแมว ว่า หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว.
ข้าวยากหมากแพง
หมายถึง(สำ) น. ภาวะขาดแคลนอาหาร, ทุพภิกขภัย.
มูมมาม
หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.
ล้างปาก
หมายถึงก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.