ผลการค้นหา

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

น่วม

หมายถึงว. อ่อนนุ่มจนเกือบเหลว เช่น บีบเสียจนน่วม.

โลกามิส

หมายถึงน. เครื่องล่อใจให้ติดอยู่ในโลก ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส. (ป. โลก + อามิส).

ละมุน

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.

เมืองผี

หมายถึงน. โลกของคนตาย, แดนของคนที่ตายแล้ว.

ปรโลก

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.

ตรีโลก

หมายถึงน. ตรีภพ, ไตรโลก ก็ใช้. (ส. ตฺริโลก).

จาตุรนต์,จาตุรันต์

หมายถึง(แบบ) น. เจ้าแห่งโลกหรือแห่งทิศทั้ง ๔. (ป., ส.).

ทัวร์ลง

หมายถึงโดนรุมด่า โดนถล่มในโลกโซเซียล

ปโยนิธิ

หมายถึงน. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).

เลอหล้า

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.

จักรวาล

หมายถึง[-วาน] น. ปริมณฑล; ประชุม, หมู่; เทือกเขาในนิยาย เป็นกำแพงล้อมรอบโลกและเป็นเขตกั้นแสงสว่างกับความมืด, บริเวณโดยรอบของโลก, ทั่วโลก. (ส.; ป. จกฺกวาล).