ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าไท
หมายถึงน. คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส.
หน้าม้าน
หมายถึงว. มีสีหน้าเผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคน.
คนดีผีคุ้ม
หมายถึง(สำ) น. คนทำดีเทวดาย่อมคุ้มครอง, มักใช้เข้าคู่กับ คนร้ายตายขุม ว่า คนดีผีคุ้ม คนร้ายตายขุม.
คนโอบ
หมายถึงน. ขนาดของของกลมเช่นเสา ต้นไม้ ที่วัดโดยรอบโดยวิธีใช้แขนทั้ง ๒ ข้างโอบ เช่น เสาขนาด ๒ คนโอบ ต้นไม้ขนาด ๔ คนโอบ.
วสละ
หมายถึง[วะสะ-] น. คนชั่ว, คนถ่อย, คนตํ่าช้า, คนชั้นตํ่า. (ป.; ส. วฺฤษล).
นาปี
หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูฝนซึ่งเป็นฤดูทำนา.
กรณียกิจ
หมายถึงน. กิจที่พึงทำ, หน้าที่อันพึงทำ.
กระดาษข่อย
หมายถึงน. กระดาษที่ทำจากเปลือกข่อย ใช้ทำสมุดไทย.
วัลลภ
หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).
ลิ้นกับฟัน
หมายถึง(สำ) น. การกระทบกระทั่งกันบ้างแต่ไม่รุนแรงของคนที่ใกล้ชิดกัน เช่น ระหว่างสามีกับภรรยาหรือคนที่ทำงานร่วมกัน.
หมาหางด้วน
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรผิดพลาดจนได้รับความอับอายแล้วชวนให้ผู้อื่นทำตามโดยยกย่องการกระทำนั้นว่าดี ควรเอาอย่าง.
เศษมนุษย์
หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้, เศษคน ก็เรียก.