ค้นเจอ 8,110 รายการ

หาร

หมายถึง[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร.

สังกมทรัพย์

หมายถึง[สังกะมะ-] (กฎ; เลิก) น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปรกติอาจใช้ของอื่นอันเป็นประเภทและชนิดเดียวกันมีปริมาณเท่ากันแทนได้, คู่กับ อสังกมทรัพย์.

ลูกนิมิต

หมายถึงน. ลูกที่ทำกลม ๆ ประมาณเท่าบาตร มักทำด้วยหิน ใช้ฝังเป็นเครื่องหมายเขตอุโบสถ.

คนโสด

หมายถึงน. ชายหรือหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน, มักใช้หมายถึง ชายโสด.

หัวที

หมายถึงน. เวลาแรก, เวลาที่เริ่มทำ, เวลาลงมือ.

พายุโซนร้อน

หมายถึงน. พายุหมุนที่มีกำลังปานกลาง ก่อตัวขึ้นในบริเวณทะเลหรือมหาสมุทรในโซนร้อนใกล้เส้นศูนย์สูตร มีความเร็วลมรอบบริเวณศูนย์กลางตั้งแต่ ๓๔ นอต หรือ ๖๓ กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่ไม่ถึง ๖๔ นอต หรือ ๑๑๘ กิโลเมตรต่อชั่วโมง.

เส้นสมมาตร

หมายถึงน. เส้นตรงซึ่งแบ่งรูปใด ๆ ออกเป็น ๒ ส่วนที่มีรูปร่างและขนาดเท่ากันทุกประการ.

หยิบมือ

หมายถึงน. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบ ก็เรียก.

เบิกอรุณ

หมายถึง(แบบ) ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, (ใช้แก่เวลา).

ลางาด,ล้างาด

หมายถึงน. เย็น, เวลาเย็น, ละงาด ก็ใช้.

ช้านาน

หมายถึงว. ล่วงเลยมานานแล้ว (ใช้แก่เวลา).

อสังกมทรัพย์

หมายถึง[อะสังกะมะซับ] (กฎ; เลิก) น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งไม่อาจใช้ของอื่นที่เป็นประเภทและชนิดเดียวกัน มีปริมาณเท่ากันแทนได้, คู่กับ สังกมทรัพย์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ