ตัวกรองผลการค้นหา
ปเวณี
หมายถึง[ปะ-] น. ขนบธรรมเนียม, แบบแผน; เชื้อสาย, การเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม. (ป.; ส. ปฺรเวณิ).
ยืมมือ
หมายถึงก. อาศัยผู้อื่นทำการแทน เช่น ยืมมือเขาไปล้างแค้น.
วิทยากล
หมายถึงน. การแสดงที่อาศัยกลวิธีและความไวทำให้ผู้ชมสนเท่ห์.
ภริยา
หมายถึง[พะริ-] น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).
ขึ้นคาน
หมายถึงก. มีฝีมือในทางใดทางหนึ่งจนไม่มีคู่แข่งขัน; (ปาก) โดยปริยายหมายถึงหญิงโสดที่มีอายุแต่ยังไม่มีสามี.
หนูตกถังข้าวสาร
หมายถึง(สำ) น. ผู้ชายที่มีฐานะไม่ค่อยดีได้แต่งงานกับผู้หญิงที่รุ่มรวย, ตกถังข้าวสาร ก็ว่า.
แหล่งเสื่อมโทรม
หมายถึงน. บริเวณที่คนอาศัยอยู่อย่างแออัด ประกอบด้วยบ้านเรือนที่ทรุดโทรมไม่ถูกสุขลักษณะ.
คลุมถุงชน
หมายถึง(สำ) น. ลักษณะการแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดการให้ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้จักคุ้นเคยหรือรักกันมาก่อน.
หญิงสามผัว
หมายถึง(สำ) น. ผู้หญิงที่มีสามีถึง ๓ คน, ใช้พูดตำหนิเหยียดหยามว่าเป็นหญิงไม่ดี.
หนักแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม.
นาฬิกาน้ำ
หมายถึงน. อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับวัดเวลาโดยอาศัยการหยดหรือการไหลของนํ้าที่มีปริมาณตามที่กำหนดไว้.
กระโดดร่ม
หมายถึงก. กระโดดออกจากอากาศยานในขณะอยู่ในอากาศเพื่อลงสู่พื้นดินโดยอาศัยร่มชูชีพ, โดดร่ม ก็ว่า.