ค้นเจอ 1,080 รายการ

คำเติม

หมายถึงน. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.

จริงอยู่แต่,จริงอยู่ แต่,จริงอยู่...แต่

หมายถึงสัน. ใช้แสดงความยืนยันข้อความที่กล่าวมาแล้วข้างหน้า และแสดงว่ามีข้อความขัดแย้งตามมาข้างหลัง.

โคน

หมายถึงน. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.

หนุนหลัง

หมายถึงก. ดันให้หลังแอ่น; สนับสนุนอยู่ข้างหลัง.

ปัจฉา

หมายถึง(แบบ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. (ป.).

ยิน

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของขอช้างที่ยื่นออกจากตัวขออีกข้างหนึ่ง.

ปลาก

หมายถึง[ปฺลาก] (โบ) น. ที่, ฝ่าย, ข้าง.

จับงูข้างหาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.

ห้ามญาติ

หมายถึงน. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ซ้ายห้อยลงข้างพระกายตามปรกติ พระหัตถ์ขวาแบตั้งขึ้นเสมอพระอุระยื่นออกไปข้างหน้า เป็นกิริยาห้าม.

ตูบ

หมายถึงน. กระท่อม, กระต๊อบ, เช่น ไปตั้งตูบตีนเขา. (ม. คำหลวง ชูชก), กระตูบ ก็เรียก.

ด้านรี

หมายถึงน. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.

ข้าง ๆ คู ๆ

หมายถึงว. ออกนอกแนวนอกเรื่องอย่างไม่สมเหตุสมผล เช่น เถียงไปข้าง ๆ คู ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ