ตัวกรองผลการค้นหา
เยา
หมายถึงน. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ.
หิรัณยเกศ
หมายถึง[หิรันยะเกด] ว. มีผมสีทอง. (ส.).
ไพรำ
หมายถึงว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ.
ทองทราย
หมายถึงน. ทองที่เป็นเม็ด ๆ อย่างทรายปนอยู่กับทราย. ว. มีพื้นทาทองให้เป็นจุด ๆ อย่างเม็ดทราย.
เรืองไร
หมายถึงว. มีแสงสุกสว่างเหมือนทอง, ไรเรือง ก็ว่า.
ไรเรือง
หมายถึงว. มีแสงสุกสว่างเหมือนทอง, เรืองไร ก็ว่า.
ไหมทอง
หมายถึงน. เส้นไหมที่ควบด้วยทองแล่งหรือกระดาษทอง.
ปั้นล่ำ
หมายถึงน. ชื่อขนมทำด้วยแป้งเกลือกงา. ก. อวดดี.
โภชนะห้า
หมายถึง[โพชะนะห้า] น. ข้าว ๕ อย่าง คือ ข้าวสุก (ข้าวมัน หรือ ข้าวผัด ก็นับเข้า) ขนมสด (ขนมที่จะบูดเมื่อล่วงเวลาแล้ว เช่น แป้งจี่ ขนมด้วง ขนมครก) ขนมแห้ง (ที่ไม่บูด เช่น จันอับ ขนมปัง) ปลา (รวมทั้งหอย กุ้ง และสัตว์นํ้าเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร) เนื้อ (เนื้อของสัตว์บกและนกที่ใช้เป็นอาหาร).
แล้วด้วย,แล้วไปด้วย
หมายถึงว. ล้วนด้วย เช่น แล้วไปด้วยทอง; สำเร็จด้วย เช่น แล้วด้วยใจ.
จามีกร
หมายถึง[-กอน] น. ทอง, เครื่องทอง. (ป., ส.).
ปุย
หมายถึงน. ของที่เป็นใยฟูอย่างสำลีหรือขนสัตว์บางชนิด เช่น ปุยฝ้าย ปุยสำลี สุนัขขนเป็นปุย.