ตัวกรองผลการค้นหา
หนอนหนังสือ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ.
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก
หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
กระแตแต้แว้ด
หมายถึงน. ใช้เปรียบผู้หญิงที่ชอบจุ้นจ้านเจ้ากี้เจ้าการ.
สะสวย
หมายถึงว. ค่อนข้างสวย, อยู่ในเกณฑ์สวย, (มักใช้แก่ผู้หญิง), เช่น เด็ก ๆ แต่งตัวสะสวย เธอเป็นคนหน้าตาสะสวย.
สัมมาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาชอบ” คือ ประพฤติวจีสุจริต. (ป.).
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หมายถึง(สำ) ก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นผิดเป็นชอบ ก็ว่า.
ปากหมา
หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.
คอสูง
หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.
สัมมากัมมันตะ
หมายถึงน. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต.(ป.).
ปากลำโพง
หมายถึงว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.
วิญญูภาพ
หมายถึงน. ความเป็นผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.
สุจริต
หมายถึง[สุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบ. (ป., ส.).