ตัวกรองผลการค้นหา
กระโดง
หมายถึงน. กิ่งไม้ที่แตกออกตรงขึ้นไปจากกิ่งใหญ่; ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำกระโดง, ลำประโดง ก็ว่า.
โก๋น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. โพรงไม้, รูที่อยู่ตามลำต้นไม้. ว. เรียกผึ้งที่ทำรังในโพรงไม้ว่า ผึ้งโก๋น.
ละครพูดสลับลำ
หมายถึงน. ละครสังคีต.
แก้งก้น
หมายถึงน. เรียกไม้ชำระว่า ไม้แก้งก้น.
ลมล่อง
หมายถึงน. ลมที่พัดมาตามลำนํ้า.
นฬ,นฬ-,นฬะ
หมายถึง[นะละ-] น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).
ปี่อ้อ
หมายถึงน. ปี่ที่ลำตัวหรือเลาทำด้วยไม้รวกปล้องเดียวไม่มีข้อ ยาวราว ๒๔ เซนติเมตร ตามลำตัวนิยมใช้ไฟหรือตะกั่วร้อน ๆ ลนให้เป็นลวดลายต่าง ๆ ตอนหัวและท้ายของเลาปี่มักใช้ทองเหลืองหรือเงินเลี่ยมไว้เพื่อกันแตกและให้ดูงาม.
เลเซอร์
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. เครื่องซึ่งแปลงลำแสงที่ผ่านเข้าไปให้ออกมาเป็นลำแสงสีเดียวที่อัดรวมกันจนมีขนาดลำแสงแคบอย่างยิ่ง และมีความเข้มสูงมาก, เรียกลำแสงที่ได้ออกมาลักษณะเช่นนี้ว่า ลำแสงเลเซอร์. (อ. laser).
นมนาง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Pouteria cambodiana Baehni ในวงศ์ Sapotaceae ลำต้นมีหนามแข็ง.
จุฬาลัมพา,จุฬาลำพา
หมายถึงน. โกฐจุฬาลัมพา. (ดู โกฐจุฬาลัมพา, โกฐจุฬาลำพา).
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] น. กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แตกใหม่จากลำของไม้พวกไม้ไผ่, กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แยกออกจากกิ่งใหญ่, โดยปริยายหมายถึงส่วนย่อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น วิชาฟิสิกส์เป็นแขนงหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์.
บ้อง
หมายถึงน. ปล้องไม้จำพวกไม้ไผ่ที่ขังข้อ; สิ่งที่เป็นช่องคล้ายกระบอก เช่น ช่องสำหรับสวมด้ามขวานหรือสิ่วเป็นต้น, ลักษณนามเรียกการสูบกัญชาหมดครั้งหนึ่งว่า บ้องหนึ่ง.