ผลการค้นหา

เก๊ก

หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).

เกี้ยมไฉ่

หมายถึงน. ผักดองเค็มชนิดหนึ่ง. (จ.).

ธำมรงค์

หมายถึง[ทำมะรง] (ราชา) น. แหวน. (เทียบ ข. ทํรง่).

กระหมุบ

หมายถึงก. เต้นตุบ ๆ. (แผลงมาจาก ขมุบ).

สบจ

หมายถึง[สะบด] (แบบ) น. คนชาติตํ่าช้า. (ป. สปจ; ส. ศฺวปจ).

กระกร

หมายถึง(กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).

ตั้วเหี่ย

หมายถึงน. ตำแหน่งหัวหน้าอั้งยี่, อั้งยี่. (จ.).

ไพมอก

หมายถึงก. ครํ่าครวญ, บ่นด้วยความเศร้า.

คณนะ,คณนา

หมายถึง[คะนะนะ, คะนะ-, คันนะ-, คนนะ-] (แบบ) ก. นับ เช่น สุดที่จะคณนา, คณานับ ก็ว่า เช่น สุดคณานับ. (ป., ส.).

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

โอดครวญ

หมายถึงก. รํ่าไห้, ครํ่าครวญ; รํ่ารำพัน.