ตัวกรองผลการค้นหา
ตจ,ตจ-
หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).
รู้อยู่แก่ใจ
หมายถึงก. รู้ซึ้งอยู่ในใจของตน เช่น รู้อยู่แก่ใจว่าเพื่อนเป็นคนโกงแล้วยังคบกันอยู่ได้.
ตะเภา
หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดเดียวกับไก่บ้าน ตัวอ้วนป้อม เหนียงสั้นและกลม มีขนมากทั้งขนแข็งและขนอุยหลายสี มีหางสั้นและแผ่กว้างที่ฐาน เป็นไก่ที่บรรทุกมากับเรือสำเภาหรือเรือตะเภาจากประเทศจีน จึงเรียก ไก่ตะเภา.
รองบ่อน
หมายถึงว. ประจำบ่อน, ที่ยืนโรงไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด เช่น ไก่รองบ่อน.
พะแนง
หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.
เหนียง
หมายถึง[เหฺนียง] น. เนื้อหรือหนังที่ห้อยอยู่บริเวณคอของสัตว์บางชนิด เช่น ไก่ นก วัว, โดยปริยายหมายถึงเนื้อที่ห้อยอยู่ตรงลำคอใต้คางของคนแก่ ในความว่า แก่จนเหนียงยาน; สายป่านที่ผูกยาวห้อยเป็นบ่วงจากสายซุงว่าวปักเป้า.
สาแก่ใจ
หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.
ลิว
หมายถึงก. เอามีดเฉือนหนังทั้งแผ่นให้เป็นเส้นเพื่อทำเชือกหนัง; ร่อน, ขว้าง, ปา.
บิดหัวลูก
หมายถึงน. โรคบิดที่เป็นแก่หญิงมีครรภ์แก่จวนจะคลอด.
เกินกิน
หมายถึงว. กินไม่ดีเพราะแก่เกินไป เช่น อ้อยท่อนนี้แก่เกินกิน.
ลวดหนัง
หมายถึงน. หนังที่ทำเป็นเส้นยาว ๆ.
จรรมการ
หมายถึงน. ช่างหนัง. (ส.; ป. จมฺมการ).