ผลการค้นหา

เตาผิง

หมายถึงน. เตาที่ทำด้วยอิฐสำหรับก่อไฟผิงในหน้าหนาว.

โหมกูณฑ์

หมายถึงน. พิธีพราหมณ์เกี่ยวแก่การบูชาไฟ. (ส.).

บังเพลิง

หมายถึงน. เครื่องส่องแสงไฟที่มีกำบังไม่ให้เห็นผู้ส่อง.

กำเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืนไฟ. (ข. กำเภฺลีง).

จมูกวัว

หมายถึงน. ท่อที่ต่อจากสูบไปเป่าเปลวไฟไปท่วมเบ้า.

เดโช

หมายถึงน. อำนาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

เตช

หมายถึง(แบบ) น. เดช, เดโช, อำนาจ, ความร้อน, ไฟ. (ป., ส.).

เบญจภูต

หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๕ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม อากาศ.

วอด

หมายถึงก. หมดไป, สิ้นไป, เช่น ไฟไหม้เสียวอดเลย, วอดวาย ก็ว่า.

ลนลาน

หมายถึงว. อาการที่กลัว ตกใจ หรือรีบร้อนเป็นต้นจนทำอะไรไม่ถูก เช่น ไฟไหม้ข้างบ้านเขาวิ่งหนีไฟลนลานเลยไม่ได้หยิบอะไรมา.

แป้งเปียก

หมายถึงน. แป้งเจือเกลือเล็กน้อยตั้งไฟกวนให้ข้น ใช้เป็นอาหาร, แป้งที่ตั้งไฟกวนให้ข้นเหนียว ใช้แทนกาว.

พะเนียง

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินดำ ใช้ตั้งจุดไฟให้ลุกเป็นช่องาม เรียกว่า ไฟพะเนียง.