ผลการค้นหา

น้ำไหลไฟดับ

หมายถึง(ปาก) ว. เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).

หมับ ๆ

หมายถึงว. อาการของปากที่หุบเข้าแล้วอ้าออกอย่างเร็ว, มับ ๆ ก็ว่า.

เหย่า,เหย่า ๆ

หมายถึง[เหฺย่า] ว. อาการที่วิ่งอย่างช้า ๆ หรือเดินอย่างเร็ว.

เรียนลัด

หมายถึงก. เรียนตามหลักสูตรเร่งรัดเพื่อให้จบเร็วกว่าปรกติ.

ถะถั่น

หมายถึง(กลอน) ว. เร็ว ๆ, พลัน ๆ; เป็นหลั่น ๆ.

เฮ

หมายถึงก. แสดงความสนุกสนานครึกครื้นหรือชอบอกชอบใจ เช่น เช้าฮา เย็นเฮ.

กินหู้

หมายถึง(ปาก) ก. ผิดคาด. (มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวคํ่า).

ผล็อย,ผล็อย ๆ

หมายถึง[ผฺล็อย] ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผล็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผล็อย, ผ็อย หรือ ผ็อย ๆ ก็ว่า.

ชั้นเดียว

หมายถึงน. จังหวะของดนตรีไทยที่มีระดับเร็ว คือ เร็วกว่าสองชั้นเท่าตัว หรือเร็วกว่าสามชั้น ๔ เท่า, เรียกเต็มว่า อัตราจังหวะชั้นเดียว, เรียกหน้าทับและเพลงที่มีจังหวะเช่นนี้ว่า หน้าทับชั้นเดียว เพลงชั้นเดียว.

ฉวย

หมายถึงก. คว้า จับ หรือหยิบเอาโดยเร็ว. สัน. ถ้า, แม้.

ฉูด

หมายถึงว. อาการที่พุ่งหรือไปโดยเร็ว เช่น นํ้าพุ่งฉูด เรือแล่นฉูด.

กระบอก

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองเก่าสมัยอยุธยา ใช้กับบทที่ต้องการรีบด่วน ไปเร็วมาเร็วหรือต้องการให้จบเร็ว เช่นตอนท้าวเสนากุฎต้อนรับแปดกษัตริย์ ในเรื่องสังข์ศิลป์ชัย. (ดึกดำบรรพ์).