ผลการค้นหา

ริบทรัพย์

หมายถึงก. ยึดเอาทรัพย์มาเป็นของแผ่นดิน เช่น ถูกริบทรัพย์โดยคำสั่งศาล.

ผู้ถูกกักกัน

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ซึ่งถูกศาลพิพากษาให้กักกัน. (ดู กักกัน ประกอบ).

ซ้อมพยาน

หมายถึงก. ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี.

เจว็ด

หมายถึง[จะเหฺว็ด] น. แผ่นไม้รูปคล้ายใบเสมา เขียนหรือแกะเป็นรูปเทพารักษ์ ประดิษฐานไว้ในศาลพระภูมิหรือศาลเจ้า มักทำเป็นรูปเทวดาถือพระขรรค์, โดยปริยายหมายความว่า ผู้ที่ได้รับยกย่องให้เป็นประธานหรือเป็นใหญ่ แต่ไม่มีอำนาจ เช่น ตั้งเป็นเจว็ดขึ้นไว้, ใช้ว่า ตระเว็ด หรือ เตว็ด ก็มี.

อรรถคดี

หมายถึง[อัดถะคะดี] (กฎ) น. เรื่องที่ฟ้องร้องกันในศาล.

ผู้พิทักษ์

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.

สู้คดี,สู้ความ

หมายถึง(ปาก) ก. เป็นความ, มีคดีพิพาทหรือฟ้องร้องกันในโรงศาล.

ผู้ต้องหา

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล.

ฟ้าฝ่อ

หมายถึงน. พระพ่อ, ผู้เป็นใหญ่, เจ้าเมือง. (กะเหรี่ยง).

เจ้าพนักงานบังคับคดี

หมายถึง(กฎ) น. เจ้าพนักงานศาลหรือพนักงานอื่น ผู้มีอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย ในอันที่จะปฏิบัติการเพื่อคุ้มครองสิทธิของคู่ความในระหว่างพิจารณา หรือเพื่อบังคับตามคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาล.

สากิยมุนี

หมายถึงน. ศากยมุนี, พระนามของพระศากยพุทธเจ้า. (ป.).

หอคำ

หมายถึงน. เรือนของเจ้าผู้ครองแคว้นฝ่ายเหนือ.