ตัวกรองผลการค้นหา
โภคทรัพย์
หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.
สั่งสม
หมายถึงก. สะสม, รวบรวมให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ, เช่น พระโพธิสัตว์สั่งสมบารมี.
อุปกรณ์
หมายถึง[อุปะกอน, อุบปะกอน] น. เครื่องมือ, เครื่องใช้, เครื่องช่วย, เครื่องประกอบ; (กฎ) สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปรกตินิยมเฉพาะถิ่นหรือโดยเจตนาชัดแจ้งของเจ้าของทรัพย์ที่เป็นประธาน เป็นของใช้ประจำอยู่กับทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นอาจิณเพื่อประโยชน์แก่การจัดดูแล ใช้สอย หรือรักษาทรัพย์ที่เป็นประธาน และเจ้าของทรัพย์ได้นำมาสู่ทรัพย์ที่เป็นประธานโดยการนำมาติดต่อหรือปรับเข้าไว้ หรือทำโดยประการอื่นใดในฐานะเป็นของใช้ประกอบกับทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น. (ป., ส.).
ของเก่า
หมายถึงน. ของโบราณ, ของใช้แล้ว; (กฎ) ทรัพย์ที่ผู้ค้าของเก่าเป็นอาชีพเสนอขาย แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายโดยประการอื่นอย่างทรัพย์ที่ใช้แล้ว ทั้งนี้ รวมถึงของโบราณด้วย.
ธโนปจัย
หมายถึง[ทะโนปะไจ] (แบบ) น. การสะสมทรัพย์. (ส.).
เอี้ยมเฟี้ยม
หมายถึงว. อาการที่นั่งเก็บมือเก็บเท้าอย่างเรียบร้อย, อาการที่หมอบเฝ้าหรือหมอบคอยรับใช้อย่างเรียบร้อย.
ตุน
หมายถึงก. เก็บสะสมไว้ เช่น ซื้อของตุนไว้; เก็บหรือกักไว้เพื่อกันขาดแคลนหรือหวังกำไรในการค้า เช่น ตุนสินค้า, กักตุน ก็ว่า. (จ.).
ทายัช
หมายถึง(แบบ) น. ทรัพย์มรดก. (ป. ทายชฺช; ส. ทายาทฺย).
รุ่ยร่าย
หมายถึงว. ตก ๆ หล่น ๆ เช่น หอบของมารุ่ยร่าย, เก็บไม่เรียบร้อย เช่น ผมมวยเก็บไม่หมดดูรุ่ยร่าย.
ของแห้ง
หมายถึงน. อาหารแห้งที่เก็บไว้กินได้นาน, เสบียงกรัง.
สะพานชัก
หมายถึงน. สะพานที่สร้างให้ยกเก็บได้เมื่อไม่ต้องการใช้.
ปูด
หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือเผยความลับเพราะทนเก็บไว้ไม่ได้.