ตัวกรองผลการค้นหา
นิรชรา
หมายถึง[-ระชะรา] (แบบ) น. นางอัปสร. (ส.).
สนมเอก
หมายถึงน. เจ้าจอมมารดาที่ได้รับพระราชทานพานทองเพิ่มจากหีบหมากทองคำลงยาราชาวดี เรียกว่า พระสนมเอก ในสมัยโบราณมี ๔ ตำแหน่ง คือ ท้าวอินสุเรนทร์ ท้าวศรีสุดาจันทร์ ท้าวอินทรเทวี และท้าวศรีจุฬาลักษณ์.
บุราณทุติยิกา
หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).
อินทร์
หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).
ราไชศวรรย์
หมายถึง[ราไชสะหฺวัน] น. ราชสมบัติ. (ส.).
ชิวหินทรีย์
หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).
อัจฉรา
หมายถึง[อัดฉะรา] น. นางฟ้า. (ป.; ส. อปฺสรสฺ).
สักขรา
หมายถึง[-ขะรา] น. นํ้าตาล, นํ้าตาลกรวด. (ป.; ส. ศฺรกรา).
เหอะ
หมายถึงว. เปรอะ เช่น ราขึ้นเหอะ; ขรุขระ เช่น หน้าเป็นสิวเหอะ.
มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.
ปรางค์ปรา
หมายถึง[ปฺรางปฺรา] (กลอน) ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.
อีสาน
หมายถึงน. พระศิวะหรือพระรุทระ.