ค้นเจอ 239 รายการ

ตรีภพ

หมายถึงน. ภพทั้ง ๓ คือ กามภพ รูปภพ อรูปภพ, ตามไสยศาสตร์ว่าได้แก่ สวรรค์ มนุษยโลก บาดาล, ไตรภพ ก็ใช้. (ส. ตฺริภว).

ภวัคระ

หมายถึง[พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก. (ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).

วินาศสันติ

หมายถึง[วินาด-] ก. จงพินาศ, จงฉิบหาย, เป็นคำแช่งที่ออกเสียงเพี้ยนมาจากคำลงท้ายในคาถาอาคมที่เป็นภาษาบาลีว่า วินสฺสนฺตุ.

วิปลาส

หมายถึง[วิปะลาด, วิบปะลาด] ก. คลาดเคลื่อนไปจากธรรมดาสามัญ เช่น สติวิปลาส ตัวอักษรวิปลาส สัญญาวิปลาส. (ป. วิปลฺลาส, วิปริยาส; ส. วิปรฺยาส).

ภวาภพ

หมายถึงน. ความเป็นอยู่และมิใช่ความเป็นอยู่, ภพและมิใช่ภพ; ภพน้อยภพใหญ่. (ป., ส. ภวาภว).

วินัยธร

หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).

เวหาส

หมายถึง[-หาด] น. ฟ้า, อากาศ. (ป.; ส. วิหายส).

พิพรรธน์

หมายถึงน. พิพัฒน์. (ส. วิวรฺธน; ป. วิวฑฺฒน).

วิกสิต

หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).

พิพัฒน์

หมายถึงน. ความเจริญ. (ป. วิวฑฺฒน; ส. วิวรฺธน).

วิฆนะ

หมายถึง[วิคะ-] น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. (ส.).

วิทัตถิ

หมายถึงน. ชื่อมาตราวัด คือ คืบหนึ่ง. (ป.; ส. วิตสฺติ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ