ค้นเจอ 680 รายการ

เวฐน์

หมายถึงน. ผ้าโพก, ผ้าพันศีรษะ. (ป. เวน; ส. เวษฺฏน).

รชกะ

หมายถึง[ระชะกะ] น. คนย้อมผ้า, คนซักผ้า. (ป., ส.).

จำนำพรรษา

หมายถึงว. เรียกผ้าที่ถวายแก่พระสงฆ์ที่อยู่จำพรรษาในวัดนั้น ๆ ว่า ผ้าจำนำพรรษา.

กระพั่น

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องไม้ในจำพวกเครื่องทอผ้า สำหรับม้วนผ้า.

ขนหนู

หมายถึงน. เรียกผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขดใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้นว่า ผ้าขนหนู.

อึน

หมายถึงว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.

ห่ม

หมายถึงก. ใช้ผ้าเป็นต้นคลุมหรือพันสิ่งใดสิ่งหนึ่งทั้งหมดหรือเพียงบางส่วน เช่น ห่มผ้า ห่มสไบ เอาผ้าไปห่มต้นโพธิ์.

ห่มดอง

หมายถึงน. เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยห่มเฉวียงบ่าและมีผ้ารัดอก.

โกษม

หมายถึง[กะโสม] น. ผ้าใยไม้ (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, เช่น อีกโกษมสวัสดิวรรณึก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. เกฺษามฺ).

ผ้ากราบ

หมายถึงน. ผ้าที่ภิกษุสามเณรใช้รองในเวลากราบพระ ซึ่งกลายมาจากผ้าสันถัต, (โบ) กราบพระ ก็ว่า.

แต่งตัว

หมายถึงก. สวมเสื้อผ้าหรือประดับประดาร่างกาย.

หีบสไบ

หมายถึงก. อัดผ้าสไบให้เป็นรอยจีบ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ