ผลการค้นหา

ข้าวจี่

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ข้าวเหนียวนึ่งนวดกับเกลือปั้นเป็นก้อน เสียบไม้ปิ้งไฟ บางทีใส่น้ำอ้อยงบข้างใน ทาไข่แล้วปิ้งไฟ.

ลูกป่า

หมายถึงน. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติ, มักใช้เรียกปลากัดหรือปลาเข็ม.

ท้องขึ้น

หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.

ทุ่นเบ็ด

หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด.

นีรจร

หมายถึงน. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).

วัลก์

หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).

เดาสุ่ม

หมายถึงก. เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลา.

วางไข่

หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).

แป้งแช่

หมายถึง(ถิ่น) น. ปลาทุงงะ. (ดู ทุงงะ).

มัจฉะ,มัจฉา

หมายถึงน. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).

แม่กระแชง

หมายถึงน. ปลาสลิดแห้งชนิดใหญ่.

ชุมพร

หมายถึงน. ชื่อปลาเนื้ออ่อน. (เลือนมาจาก สลุมพร).