ผลการค้นหา

อภิบาล

หมายถึงก. บำรุงรักษา, ปกครอง. (ป., ส. อภิปาล).

ปรนเปรอ

หมายถึง[ปฺรนเปฺรอ] ก. บำรุงบำเรอเลี้ยงดู, เลี้ยงดูด้วยการเอาอกเอาใจ.

ตรุ

หมายถึง[ตะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส.).

อุปัฏฐานะ

หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).

รากฝอย

หมายถึงน. รากที่เป็นเส้นเล็ก ๆ แตกออกจากรากแก้ว.

ลัด

หมายถึงก. ผลิออก, แตกออก, (ใช้แก่ต้นไม้ที่เริ่มตั้งตัวผลิใบอ่อน) เช่น ต้นไม้ลัดใบ.

ป่าชายเลน,ป่าเลน

หมายถึงน. ป่าที่อยู่ตามชายทะเลที่มีเลนและนํ้าทะเลขึ้นถึง ต้นไม้ในป่าประเภทนี้มักมีรากงอกอยู่เหนือพื้นดินเพื่อคํ้ายันลำต้น โดยมากเป็นไม้โกงกาง แสม และลำพู.

ป่าไม้พุ่ม

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้พุ่มขึ้นทึบ และยังไม่มีการบุกเบิก.

ภังคี

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

ทับ

หมายถึงน. กระท่อมหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทำอยู่ชั่วคราว.

กสิ,กสิ-

หมายถึง[กะ-] น. การทำนา, การเพาะปลูก. (ป.).

กันทรากร

หมายถึง[-ทะรากอน] (แบบ) น. ภูเขา. (ป., ส.).