ผลการค้นหา

ขึงพืด

หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.

ไขว่ห้าง

หมายถึงว. อาการที่นั่งหรือนอนเอาขาพาดบนเข่าซึ่งตั้งชันอยู่.

แตรเดี่ยว

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น.

นักนิ่น

หมายถึงว. นิ่ม, อ่อน, โดยปริยายหมายถึงผู้หญิง เช่น จากมานักนิ่นเนื้อ นอนหนาว. (กำสรวล).

แล่

หมายถึงก. นอนใบมีดแล้วเฉือนเอาออก เช่น แล่เอาแต่เนื้อ ๆ.

ศยะ

หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).

ร่วงโรย

หมายถึงก. เสื่อมไป, สิ้นไป, เช่น สังขารร่วงโรย, เซียวไป เช่น อดนอนหน้าตาร่วงโรย.

ตะแคง

หมายถึงก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.

แล้ว

หมายถึงว. ลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง เช่น กินแล้ว ทำแล้ว นอนแล้ว หรือต่อแต่นั้นเริ่มใหม่อีกระยะหนึ่ง (จะเป็นการกระทำอย่างเดียวกันหรือต่างกันแล้วแต่กรณี) เช่น กินแล้วนอน ขึ้นรถแล้วลงเรือ.

อิริยาบถ

หมายถึงน. อาการที่ร่างกายอยู่ในท่าใดท่าหนึ่ง คือ ยืน เดิน นั่ง นอน. (ป.).

ที่นอน

หมายถึงน. ฟูก, เบาะ, เครื่องปูลาดสำหรับนอน, ราชาศัพท์เรียกว่า พระที่.

เลเพลาดพาด

หมายถึงว. กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดอย่างยุ่งเหยิง ไม่เป็นระเบียบ ไม่เป็นที่เป็นทาง, เลอะเทอะ, เช่น นอนเลเพลาดพาด ทิ้งข้าวของไว้เลเพลาดพาด.