ค้นเจอ 310 รายการ

ล้วนแต่

หมายถึงว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น ผู้เข้าประกวดนางงามล้วนแต่สวย ๆ ทั้งนั้น.

คุโณปการ

หมายถึง[คุโน-] น. การอุดหนุนทำความดี. (ป. คุณ + อุปการ).

ขี้เรื้อน

หมายถึงน. เรื้อน. (ปาก) ว. ไม่มีคุณค่า เช่น คนขี้เรื้อน ของขี้เรื้อน.

ลำเลิก

หมายถึงก. กล่าวทวงบุญคุณ, กล่าวคำตัดพ้อต่อว่า โดยยกเอาความดีที่ตนทำไว้แก่อีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณที่ตนมีอยู่กับผู้นั้น.

กราก

หมายถึง[กฺราก] ก. ตรงเข้าไปโดยเร็ว เช่น กรากเข้าไป. ว. รวดเร็ว เช่น นํ้าไหลเชี่ยวกราก; เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไปว่า สวยกราก เช่น ข้าวสวยกราก ถั่วสวยกราก, แข็งอย่างผ้าลายที่ยังไม่ได้ซักหรือผ้าที่ลงแป้งจนแข็ง; เสียงอย่างเสียงลากกิ่งไม้.

รับใช้ชาติ,รับใช้ประเทศชาติ

หมายถึงก. ทำหน้าที่สนองคุณบ้านเมืองในฐานะเป็นพลเมืองของประเทศ.

อนันต์

หมายถึง[อะนันตะ-, อะนัน] ว. ไม่มีสิ้นสุด, มากล้น, เช่น อนันตคุณ คุณอนันต์. (ป.).

คุณูปการ

หมายถึง[คุนูปะกาน] น. การอุดหนุนทำความดี. (ป. คุณ + อุปการ).

รื่นรมย์

หมายถึงว. สบายใจ, บันเทิง, เช่น สวนสาธารณะปลูกต้นไม้ไว้สวยงามน่ารื่นรมย์.

คราญ

หมายถึง[คฺราน] ว. งาม, สวย, น่ารัก, ใช้ประสมกับคำอื่น เช่น นงคราญ สะคราญ.

สรไน

หมายถึง[สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).

มโนหระ

หมายถึง[มะโนหะระ] ว. เป็นที่จับใจ, น่ารักใคร่, สวย, งาม. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ