ตัวกรองผลการค้นหา
ใบพัทธสีมา
หมายถึง[-พัดทะ-] น. แผ่นหินที่ทำเป็นเครื่องหมายบอกเขตโบสถ์, ใบสีมา หรือ ใบเสมา ก็ว่า.
ใบสีมา,ใบเสมา
หมายถึงน. แผ่นหินที่ทำเป็นเครื่องหมายบอกเขตโบสถ์, ใบพัทธสีมา ก็ว่า.
ประดาเสีย
หมายถึงว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.
ประสานเสียง
หมายถึงก. ร้องเพลงหรือเล่นดนตรีเป็นหมู่ให้มีเสียงกลมกลืนกัน.
ปั้นสีหน้า
หมายถึงก. แกล้งแสดงหน้าตาให้ผิดปรกติเพื่อลวงให้เขาหลงเชื่อ เช่น ไม่เจ็บแต่ปั้นสีหน้าให้เหมือนคนเจ็บ.
เป็นปากเสียง
หมายถึงก. โต้เถียง เช่น เป็นปากเสียงกัน, พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น หนังสือพิมพ์เป็นปากเสียงของประชาชน, เป็นปากเป็นเสียง ก็ว่า.
ผิดสีผิดกลิ่น
หมายถึงว. ไม่ใช่พวกเดียวกัน.
แผ่นเสียง
หมายถึงน. วัสดุแผ่นกลมบางซึ่งบันทึกเสียงไว้ในลักษณะเป็นร่องบนผิวพื้น เมื่อใส่บนแผ่นหมุนของหีบเสียง วางเข็มลงในร่องแล้วให้จานหมุนไป ก็จะเกิดเสียงตามที่บันทึกไว้, จานเสียง ก็เรียก.
ฝาเสี้ยว
หมายถึงน. แผงฝาที่ประกอบขึ้นเพื่อใช้ปิดด้านสกัดของเรือนพะไลโดยเฉพาะ.
พื้นเสีย
หมายถึงก. โกรธ.
มังสี
หมายถึงน. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.
หมายถึง(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).