ตัวกรองผลการค้นหา
สัญฌา
หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป.; ส. สนฺธฺยา).
เย็นชืด
หมายถึงว. เย็นอย่างสิ่งไม่มีชีวิต เช่น เขานอนตายตัวเย็นชืด, เย็นจนหมดรสชาติ เช่น แกงเย็นชืด.
เฉียบ
หมายถึงว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.
กินเพรา
หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.
ดีแตก
หมายถึงว. เคยดีมาแล้วแต่กลับเสียในภายหลัง, ดีเกินไปจนเสีย.
บัดแมล่ง
หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.
ตระจัก
หมายถึง[ตฺระ-] ว. ตระชัก, เย็น. (ข. ตรฺชาก่).
ดื้อด้าน
หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.
เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ยอมยกสามีให้หญิงอื่นแม้จะแลกกับทรัพย์สินเงินทองจำนวนมากก็ตาม.
ชักใบให้เรือเสีย
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำขวาง ๆ ให้การสนทนาหรือการงานเขวออกนอกเรื่องไป.
เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ
หมายถึง(สำ) ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
เยียบ
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น, มักใช้ควบกับคำ เย็น เป็น เย็นเยียบ หรือ เยียบเย็น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ.