ตัวกรองผลการค้นหา
ภาณกะ
หมายถึง[พานะกะ] (แบบ) น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. (ป.).
กระเมาะ
หมายถึงน. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).
ถือวิสาสะ
หมายถึงก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.
อย่า
หมายถึง[หฺย่า] ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.
เนื้อเพลง
หมายถึงน. ส่วนสำคัญของทำนองเพลงที่บอกให้รู้ว่าเป็นเพลงอะไร; ทำนองเพลง.
อปโลกน์
หมายถึง[อะปะโหฺลก] ว. ที่บอกเล่า เช่น คำอปโลกน์. (ป. อปโลกน).
เป็นความลับนะ
หมายถึงคนพูดต้องการให้เราบอกคนอื่นต่อด้วยนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว
ไม้จัตวา
หมายถึงน. เครื่องหมายวรรณยุกต์ รูปดังนี้ ๋ บอกเสียงสูงสุดใน ๕ เสียง.
ภาณ,ภาณ-
หมายถึง[พาน, พานะ-] (แบบ) น. การบอก, การกล่าว, การสวด. (ป.).
หมก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระบอก. (ดู กระบอก ๒).
มก
ทัศนวิสัย
หมายถึง(ภูมิ) น. ระยะทางไกลที่สุดซึ่งสามารถมองเห็นวัตถุด้วยตาเปล่าและบอกได้ว่าวัตถุนั้นเป็นอะไร.