ตัวกรองผลการค้นหา
องก์
หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).
เถียง
หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
พอดี
หมายถึงว. กำลังดี, พอเหมาะพอเจาะ, เช่น เสื้อใส่ได้พอดี, พอดิบพอดี ก็ว่า; พอเหมาะกับเวลา เช่น พอสิ้นเดือนเงินก็หมดพอดี เขามาถึงที่ทำงาน ๘.๓๐ น. พอดี.
ไปวัดไปวาได้
หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างหน้าตาดีพอจะอวดเขาได้.
ยาปนมัต
หมายถึงน. อาหารที่พอจะให้ร่างกายดำรงอยู่ได้. ว. สักว่ายังชีวิตให้เป็นไป, พอเลี้ยงชีพ, พอเยียวยาชีวิต, ภาษาตลาดมักพูดว่า ยาปรมัดไส้. (ป. ยาปนมตฺต).
ยาไส้
หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว เช่น หากินไม่พอยาไส้.
เลา ๆ
หมายถึงว. พอเป็นรูปเค้า เช่น เขียนเป็นเลา ๆ.
กลั้วคอ
หมายถึงก. ดื่มนํ้าแต่น้อย ๆ พอให้ชุ่มคอ.
เนา
หมายถึงก. เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป.
เลาความ
หมายถึงน. รูปความหรือราวความแต่ย่อ ๆ พอเป็นเค้าเรื่อง.
ตู๊
หมายถึงก. ประทัง, พอถูไถ, ชดเชย, เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. (จ.).
ส้นรองเท้า
หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.