ผลการค้นหา

ลิ

หมายถึงก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.

กร้วม

หมายถึงว. เสียงเคี้ยวสิ่งของที่เปราะให้แตก หรือเสียงของแข็งกระทบกันอย่างแรง.

แตกคอ

หมายถึงก. หมางใจกันเพราะภายหลังเกิดมีความเห็นหรือรสนิยมไม่ตรงกัน, แตกสามัคคี.

ระส่ำระสาย

หมายถึงก. กระจัดพลัดพราย, เสียกระบวน, เช่น กองทัพแตกระส่ำระสาย; วุ่นวาย, เกิดความไม่สงบ, เช่น บ้านเมืองระส่ำระสาย.

พุพอง

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดผุดขึ้นพองใสตามตัว แล้วแตกออกมีนํ้าเหลืองหรือนํ้าเลือดนํ้าหนอง.

บ้า ๆ

หมายถึงว. แผลง ๆ, แตกต่างไปจากปรกติ, เช่น ทำบ้า ๆ เล่นบ้า ๆ.

ญญ่าย

หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพ่ายจแจ้น. (จารึกสยาม).

รากแขวน

หมายถึงน. รากที่แตกออกจากโคนต้นมะพร้าวหรือตาลเป็นต้น เฉพาะรากที่ปลายยังไม่ถึงดิน.

ไหล

หมายถึงน. ส่วนของพืชบางชนิดเช่นบอนและบัว ซึ่งเลื้อยชอนไปแตกเป็นหน่อขึ้น, หางไหล ก็เรียก.

ใบเลี้ยง

หมายถึงน. ใบที่แตกออกมาจากเมล็ดเป็นใบแรกหรือคู่แรก, ใบที่อยู่ชิดกับขั้วผลไม้บางชนิด.

จแจ้น

หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพายจแจ้น. (จารึกสยาม).

หางไหล

หมายถึงน. ส่วนของพืชบางชนิดเช่นบอนและบัว ซึ่งเลื้อยหรือชอนไปแตกเป็นหน่อขึ้น, ไหล ก็เรียก.