ผลการค้นหา

เวณะ

หมายถึงน. ช่างจักสาน. (ป.; ส. ไวณ).

หน้าบาง

หมายถึงว. มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่น่าละอาย.

พระนาย

หมายถึงน. คำเรียกหัวหมื่นมหาดเล็ก เช่น เจ้าหมื่นไวยวรนาถ เรียกว่า พระนายไวยวรนาถ.

เวณิก

หมายถึงน. คนดีดพิณ. (ป.; ส. ไวณิก).

เวนไตย

หมายถึงน. ครุฑ. (ป. เวนเตยฺย; ส. ไวนเตย).

ปฐมวัย

หมายถึง[ปะถมมะไว] น. วัยต้น. (ป.).

กรด

หมายถึง[กฺรด] (ปาก) ว. ยิ่ง, มาก, เช่น ไวเป็นกรด ฉลาดเป็นกรด.

ทวัย

หมายถึง[ทะไว] (แบบ) น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).

เวโรจน์

หมายถึงน. ความรุ่งเรือง, ความสุกใส. (ป.; ส. ไวโรจน).

เฉื่อย

หมายถึง(เคมี) ว. ไม่เปลี่ยนไปง่ายโดยปฏิกิริยาเคมี, ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี.

วิทยากล

หมายถึงน. การแสดงที่อาศัยกลวิธีและความไวทำให้ผู้ชมสนเท่ห์.

คล้อยหลัง

หมายถึงว. ผ่านพ้นไปยังพอเห็นหลังไว ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินคล้อยหลังไปไม่นาน.