ผลการค้นหา

กรรมเวร

หมายถึง[กำเวน] น. การกระทำที่สนองผลร้ายซึ่งทำไว้แต่ปางก่อน; คำแสดงความรู้สึกเดือดร้อนเพราะกรรมหรือชะตากรรมในอดีต เช่น อายุตั้ง ๗๐ ปีแล้วยังต้องมาหาบขนมขายอีก กรรมเวรแท้ ๆ, เวร หรือ เวรกรรม ก็ว่า.

วสละ

หมายถึง[วะสะ-] น. คนชั่ว, คนถ่อย, คนตํ่าช้า, คนชั้นตํ่า. (ป.; ส. วฺฤษล).

สะเดาะ

หมายถึงก. ทำให้หลุดออกมาด้วยคาถาอาคม เช่น สะเดาะโซ่ตรวน สะเดาะกุญแจ; ทำให้หมดสิ้นไปหรือเบาบางลง เช่น ทำบุญสะเดาะเคราะห์ ปล่อยนกปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์.

โมฆกรรม

หมายถึง(กฎ) น. นิติกรรมที่เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย ไม่อาจให้สัตยาบันแก่กันได้ และผู้มีส่วนได้เสียคนหนึ่งคนใด จะยกความเสียเปล่าขึ้นกล่าวอ้างก็ได้, กฎหมายเขียนเป็น โมฆะกรรม.

ศฐะ

หมายถึง[สะ-] น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).

ธรรมะธัมโม

หมายถึงว. เรียกคนที่เคร่งครัดในศาสนาว่า คนธรรมะธัมโม.

นานาจิตตัง

หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.

บุพกรรม

หมายถึงน. กรรมที่ทำไว้แต่ปางก่อน. (ป. ปุพฺพ + ส. กรฺมนฺ; ป. ปุพฺพกมฺม).

วาโมร

หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).

ภักษการ

หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).

วิ่งวัว

หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.

เอกภักดิ์

หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.