ผลการค้นหา

พิษสมโยค

หมายถึง[พิดสะสมโยก] น. ชาดก้อน. (ส. วิษสมโยค).

กระดุ

หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.

ฟองทะเล

หมายถึงน. หินที่ปรุเป็นรู ๆ อยู่ในทะเล.

ระเนน

หมายถึงว. อาการที่ล้มทับกัน, อาการที่เอนราบทับกัน.

เลษฏุ

หมายถึง[เลดสะตุ] (แบบ) น. เลฑฑุ, ก้อนดิน. (ส.; ป. เลฑฺฑุ).

บิณฑ,บิณฑ-

หมายถึง[บินทะ-] (แบบ) น. ก้อนข้าว. (ป., ส. ปิณฺฑ).

ชิวหินทรีย์

หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).

ค้ำ

หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.

พกนุ่น

หมายถึง(สำ) ว. ใจเบา, ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น.

หาด

หมายถึงน. เนินที่ลาดลงไปในนํ้าหรือบริเวณที่ตื้นเขินเป็นเนินอยู่กลางนํ้า ส่วนมากเป็นเนินทราย, ที่เป็นเนินกรวดหรือเนินหิน เรียกว่า หาดกรวด หาดหิน ก็มี.

โขด

หมายถึงน. ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นนํ้าบ้าง อยู่ใต้นํ้าบ้าง.

ก่อฤกษ์

หมายถึงก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.