ผลการค้นหา

แก่

หมายถึงบ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.

แก่แดด

หมายถึงว. ทำเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ (มักใช้แก่เด็ก).

ลูกแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เด็กที่โกนหัวเตรียมบวชเป็นสามเณร.

ขืนใจ

หมายถึงก. บังคับให้ยอมทำตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน.

ลูกหิน

หมายถึงน. ลูกกลมทำด้วยหินเป็นต้นสำหรับเด็กเล่น.

ชื่อเล่น

หมายถึงน. ชื่อที่ตั้งตั้งแต่เด็ก เป็นที่รู้กันในหมู่ญาติหรือผู้ใกล้ชิด.

น่าเกลียดน่าชัง

หมายถึง(สำ) ว. น่ารักน่าเอ็นดู (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).

เค้ง

หมายถึง(ปาก) ก. เป็นคำบอกเด็กให้นอน เช่น เค้งเสีย, เคล้ง ก็ว่า.

ตระหนี่ตัว

หมายถึงก. หวงตัว ไม่ยอมให้ใครอุ้ม (ใช้แก่เด็ก).

สอนเดิน

หมายถึงว. เรียกเด็กที่เริ่มหัดเดินเตาะแตะว่า เด็กสอนเดิน. ก. ฝึกหัดเดิน เช่น เขานอนป่วยอยู่หลายเดือน เมื่อหายป่วยแล้วต้องสอนเดินใหม่.

จูง

หมายถึงก. พาไปด้วยอาการคล้ายดึงหรือฉุด เช่น จูงควาย จูงเด็ก. น. ชื่อวัยของเด็กระหว่างวัยอุ้มกับวัยแล่น เรียกว่า วัยจูง.

หัวทึบ

หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.