ผลการค้นหา

วาสะ

หมายถึงน. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).

เต็นท์

หมายถึงน. ที่พักหรือที่อาศัย ย้ายไปได้ โดยมากทำด้วยผ้าใบขึงกับเสาหรือหลัก. (อ. tent).

ธรรมายตนะ

หมายถึง[ทำมายะตะนะ] น. แดนคือธรรมารมณ์, แดนแห่งมนัสคือใจ ได้แก่อารมณ์ที่ใจรู้ หรือเรื่องที่ใจรู้. (ป. ธมฺมายตน).

ทำ

หมายถึงก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ, ปฏิบัติงาน, เช่น ทำหน้าที่ประธาน ทำตามคำสั่ง ทำตามกฎหมาย; แต่งให้งาม เช่น ทำผม ทำนัยน์ตา ทำจมูก; คิดและปฏิบัติไปตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดไว้ เช่น ทำเลข ทำการฝีมือ, ประกอบพิธีกรรมเกี่ยวกับการนั้น ๆ เช่น ทำวัตร ทำศพ; แสดง เช่น ทำบท ทำเพลง ทำเบ่ง; (ปาก) ศึกษาในระดับปริญญา เช่น ทำปริญญา ทำดอกเตอร์.

ประทับแรม

หมายถึง(ราชา) ก. พักค้างคืนในที่อื่น.

ตีหน้า

หมายถึงก. แกล้งทำสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.

มโนกรรม

หมายถึงน. การกระทำทางใจ, การคิด, ความคิด. (ป. มโนกมฺม).

ชะเลย

หมายถึงก. ชะล่า เช่น พระทำเฉยจะให้นางชะเลยใจ. (อิเหนา).

นั่งในหัวใจ

หมายถึง(สำ) ก. รู้ใจ, ทำถูกต้องตรงตามที่ผู้อื่นคิดไว้.

ว้า

หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.

หฤทัยพันธน์

หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).

ใจสูง

หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.