ผลการค้นหา

อกรรมกริยา

หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).

ส

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.

ส

หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).

นามานุกรม

หมายถึง[-นุกฺรม] น. พจนานุกรมคำวิสามานยนาม.

นุต

หมายถึง(แบบ) ก. ชมเชย, สรรเสริญ. (ป. นุติ).

วณิชย์,วณิชยา

หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).

รัถยา

หมายถึง[รัดถะยา] น. ทางเดิน. (ส. รถฺยา; ป. รจฺฉา).

อัญชนะ

หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).

ปัจยาการ

หมายถึง[ปัดจะยา-] (แบบ) น. อาการที่เป็นเหตุต่อเนื่องกัน คือ ปฏิจจสมุปบาท. (ป. ปจฺจยาการ).

หมายยา

หมายถึงน. ฉลากยา.

ภาคยานุวัติ

หมายถึง[พากคะยานุวัด] (การทูต) น. การเข้าเป็นภาคีในสัญญาหลายฝ่ายหรือพหุภาคี หรือในสนธิสัญญาระหว่างชาติ. (อ. accession).

ขนาน

หมายถึง[ขะหฺนาน] น. หมู่; ลักษณนามเรียกยาที่ปรุงขึ้น เช่น ยาขนานหนึ่ง ยา ๒ ขนาน.