ค้นเจอ 3,220 รายการ

แขก

หมายถึงน. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน.

เอาฤกษ์

หมายถึง(ปาก) ก. ประเดิม เช่น สอนเอาฤกษ์.

ศิกษก,ศิกษกะ

หมายถึง[สิก-สก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).

สอพลอ

หมายถึง[สอพฺลอ] ก. กล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเพื่อให้ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าเกลียดชังผู้นั้นเพื่อประโยชน์ของตน.

เปี๊ยก

หมายถึงว. เล็กมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นหรือสิ่งอื่น.

หมิ่นประมาท

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น. (กฎ) น. ชื่อความผิดทางอาญาฐานใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง.

เช่าช่วง

หมายถึง(กฎ) ก. การที่ผู้เช่าเอาทรัพย์สินที่ตนเช่าไปให้ผู้อื่นเช่าอีกทอดหนึ่ง.

สอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีหรือที่เขาถนัดอยู่แล้ว.

สร

หมายถึง[สอน] น. ศร. (ป.; ส. ศร).

บัตรสนเท่ห์

หมายถึงน. จดหมายฟ้องหรือกล่าวโทษผู้อื่นโดยมิได้ลงชื่อหรือไม่ลงชื่อจริงของผู้เขียน.

ว่าง่าย,ว่านอนสอนง่าย

หมายถึงก. อยู่ในโอวาท, เชื่อฟังคำสั่งสอนโดยดี.

มิอย่าเลย

หมายถึงว. ไม่เลิกเลย, ไม่เป็นอย่างอื่นเลย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ