ผลการค้นหา

แผ้วพาน

หมายถึงก. รบกวน เช่น ภัยอันตรายอย่าได้แผ้วพาน.

ชา

หมายถึงก. ว่ากล่าว เช่น อย่าชาคนเมา.

กอแก

หมายถึงก. เกาะแกะ เช่น อย่ากอแกชาววังหลังจะลาย.

แนบเนียน

หมายถึงว. อย่างสนิทและรัดกุม เช่น ทำได้อย่างแนบเนียน ปลอมตัวได้อย่างแนบเนียน.

ธรณีประตู

หมายถึงน. ไม้รองรับกรอบล่างของประตู มีรูครกสำหรับรับเดือยบานประตู และมีรูสำหรับลงลิ่มหรือลงกลอน เช่น ธรณีประตูโบสถ์, ปัจจุบันเรียกไม้กรอบล่างประตูว่า ธรณีประตู.

โกร่ง

หมายถึง[โกฺร่ง] น. เครื่องบดยารูปคล้ายครกหรือถ้วย มีสากสำหรับบดให้ละเอียด, ลักษณนามว่า ใบ; ภาชนะรูปอย่างกล่องมีลิ้น ใช้ตามบ่อนเบี้ยสำหรับใส่อีแปะ.

ปุ๋ย

หมายถึงว. อาการที่เชือกขาดไปโดยง่ายดาย เช่น ขาดปุ๋ย; อาการที่หลับง่ายดายอย่างสบาย เช่น หลับปุ๋ย.

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

วอแว

หมายถึงก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.

แควก

หมายถึง[แคฺวก] ว. เสียงดังอย่างเสียงผ้าขาด.

บุกป่าฝ่าดง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.

ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามทำให้มีเรื่องมีราวขึ้นมา.